BU DÜNYAYI ŞAİRLER YÖNETMELİYDİ
Gide gide kendime varamadım… İçimden dolanarak kendime varamadım… Kan çiçeklerinin farkına varamadım… Dolmuş duraklarında yeni yüzler görecek olan telaş ve hızın farkına varamadım…
Rüyaydı ya da değildi bilmiyorum… Bir gölge belirdi önümde… Önümde bir kuru yaprak, sürükledi beni sana… Artık ben bir kuru yaprağım… Rüzgâr nereye giderse ben de oraya… Ah İlahiyat…
Gazi Caddesinde üç beş karartı… Jetonlu telefon kulübeleri… Kavrulmuş leblebi kokusu… Havada yanık bir ilkbahar nefesi… Eski valilik binasının bahçesinde kırgın güller… Güller kırmızı… Gökyüzü kırmızı… Seni her görüşümde benim de yanaklar kırmızı…
Homurdanarak geçiyor körüklü otobüsler… Simitçiler bağırıyor… Gazete bayileri kepenklerini açıyor… Rüzgârlar yavaş yavaş sabaha hazırlanıyor…
Uykusuzum… Yorgunum… Solgunum… Dopdoluyum… İçimdeki sesler gelip takılıyor boğazımda… Bağıracağım, bağıramıyorum… Konuşacağım, konuşamıyorum… Sonra bir el omzumda… Kalk sabah oldu… Gene karabasan…
Ellerim ceplerimde çok şiir okudum… Hava soğuk… Ellerim yine ceplerimde… Cebimde gazeteden kesilmiş küçük bir fotoğrafın…
Hazırlık Arapçası çok zor… Mehmet Ç. Hoca sinirli… Gözleri korkunç… Yanıma gelecek de soru soracak diye ödüm kopuyor… Bana soracağı her soruya cevap olarak ben seni söylüyorum…
Ders kitaplarımın her yerine not yazmışım… Ama ders notları değil… Senin adın… Senin adın her yerde… Arapça zor… Sen çok daha zor…
Islak çimen kokusu geliyor burnuma… Saat Kulesi’nin dibinde uyuyor zaman… Mekân ayakta… Eski postane binası büyüyor gözümde… Senden bugün de mektup yok…
Kendime mektuplar da yazdım… Belki okursun diye… Kendimden yola çıkarak kendime gelmemin tek yoluydu mektup yazmak… Şehirde tabelalarda kendimi gördüm… Bu mektuplar benim…
Evet, bu mektupları ben yazdım… Ben yapıştırdım posta pulunu… Ben resmettim fotoğrafını mektuba… Kendini kolayca tanı diye…
Ezan sesi Şehir Pastanesi’nin gıcırdayan kapısını susturuyor… İnsanlar huzurda… İnsanlar huzurlu… Ben huzursuz…
Susuyorum… Susmanın taze planlanmış bir kaçış olduğunu biliyorum…
Defterler dolusu planlar yaptım… Defterler dolusu şiirler yazdım… Kâğıttan gemiler yaptım… Şehre yağmur yağmadı… Mektuplarım da sana varmadı…
Gide gide kendime varamadım… Güneşimden aldılar gölgemi… Sensiz kaldım… Yalnız kaldım… Bir ben kaldım…
Bunlar hep tahayyül… Okudukça sen kendini buldun… Ben kendimi bulamadım…
Bu dünyayı şairler yönetmeliydi…
Fatih
TEZCE
30.10.2025
Bafra